Budynek, usytuowany był w centrum Rynku. Zbudowano go w latach 1798-1799 w miejscu wcześniejszego. Jego poprzednik, gotycki budynek o schodkowym szczycie i z wieżyczką na dachu, mimo różnych kolei losów, przetrwał do końca XVIII wieku i był w tamtych czasach jednym z najstarszych i najokazalszych budynków w mieście. Znajdujący się w opłakanym stanie ratusz, postanowiono w 1791 roku zastąpić nowym i zaczęto czynić starania, by plan ten zrealizować. W 1798 roku średniowieczny gmach rozebrano i w ciągu roku postawiono nowy, prosty, dwukondygnacyjny budynek, który jak na tamte czasy był dosyć nowoczesny. Urząd o wymiarach 32 x 14,24 m stanął w centralnej części placu i w stosunku do poprzedniego budynku zajmował mniejszą część placu rynkowego. Dach z naczółkami ozdobiono wieżyczką z zegarem, którą przykryto barokowym hełmem. Nad wejściem, na osi fasady głównej, jak i na osi północnej, znajdowały się trójkątne frontony z owalnymi tarczami przedstawiającymi herb Słupska.

Wielki rozwój gospodarczy, który na dobre zadomowił się w Słupsku w II połowie XIX wieku, spowodował, że wzniesiony pod koniec XVIII wieku budynek ratusza stał się zbyt ciasny. Władzom miasta przybywało nowych zadań, a poszczególne instytucje miejskie jak sąd, odwach czy umieszczone w ratuszu sklepy po kolei musiały go opuszczać z braku miejsca. W końcu zaczęło brakować miejsca i samym władzom, dlatego trzeba było dla poszczególnych agend administracyjnych wynajmować dodatkowe pomieszczenia. Tę niedogodną i kłopotliwą sytuację od samego początku swojej kadencji starał się rozwiązać mianowany w 1893 roku na stanowisko burmistrza Hans Matthes, który przekonywał zarząd miasta do budowy nowego ratusza. Powołana specjalna komisja zaproponowała rozbudowę ratusza na Rynku, polegającą na dodaniu jednej kondygnacji. Rozbudowę Rada Miejska odrzuciła z powodu wysokich kosztów, a w 1894 roku podjęła uchwałę budowy nowego magistratu. Prace budowlane przy wznoszeniu nowego ratusza przy obecnym placu Zwycięstwa rozpoczęto w kwietniu 1899 roku, a zakończono w lipcu 1901 roku. Po oddaniu nowego gmachu w użytkowanie władze opuściły budynek starego ratusza na Rynku. Wysłużony i mający 101 lat budynek Rada Miejska postanowiła wynająć lub sprzedać, a chętni szybko się znaleźli. Wpłynęło kilkadziesiąt wniosków, a kupcy prześcigali się w ofertach, niektórzy proponowali wynajem, inni zakup. Najpoważniejszym oferentem był handlujący wówczas na Rynku pod numerem 20 przedsiębiorca Robert Landt, który chciał kupić budynek w całości i przebudować na dom towarowy. Gdy kupiec podał asortyment, jakim chciał handlować w nowym sklepie, okoliczni kupcy zgłosili sprzeciw do Magistratu i Rady Miejskiej, twierdząc, iż realizacja tego planu doprowadzi ich interesy do ruiny. Po długich dyskusjach i bojkocie kupców 19 czerwca 1901 roku postanowiono sprzedać budynek właścicielom sklepów na Rynku, którzy zobowiązali się kupić i następnie dla bezpieczeństwa ich interesów, rozebrać gmach.

Podczas rozbiórki, która trwała do grudnia 1901 roku, burmistrz i rada postanowiła zdemontować kilka wartościowych pamiątek. Dzięki temu po starym ratuszu zachowało się w Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku kilka zabytków: kurek dachowy, metryka budowy ratusza, korona wieżowa, tarcze zegara z wieży i herby miasta z frontowej i tylnej fasady. Wcześniej zabytki eksponowano w pierwszym miejskim muzeum w Nowej Bramie. Mimo że muzeum w Nowej Bramie już dawno nie funkcjonuje, to do dziś znajdują się w niej żelazne chorągwie heroldów, które pierwotnie wisiały nad drzwiami ratusza.

W 1902 roku w miejscu po ratuszu ułożono szwedzką kostkę granitową, a środek placu zajęła ozdobna rozeta i dwie potrójne lampy gazowe. Jak wykazały przeprowadzone w 2017 i 2024 roku badania archeologiczne po obu ratuszach zachowało się wiele odcinków ich fundamentów. Najbardziej okazałe i dobrze zachowane przetrwały fundamenty średniowiecznego magistratu, nie tylko po samym gmachu, ale także po dolegających do niego przybudówkach, arkadach.